De bittere smaak van eenzaamheid
De zoete lucht van tranen
Niet op dingen voorbereid
Bang voor wat kan komen
Stress om onheil
Wat misschien niet eens komen gaat
Bang voor mijn gedachten
Dat mijn gevoel mij in de steek laat
Dat ik moet zoeken naar wie ik ben
Kijken of ik die vrouw nog wel ken
Soms gebeurd er zoveel in je leven
Dan trek je het niet meer
Het voelt alsof je op wil geven
Maar komt er goed uit , keer op keer
Hangend op die grens
Van wanhoop , pijn , verdriet en eenzaamheid
Maar kom op , je bent ook maar mens
En eens komt jouw tijd
Dan is alsof de sluier open gaat
En ga je zien wie je bent